Για πρώτη φορά, κατατέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία σε γερμανικό δικαστήριο σχετικά με την επιστημονική σημασία και αναγκαιότητα των προβλεπόμενων μέτρων κατά της κορώνας. Ο Γερμανός δικηγόρος Beate Bahner γράφει για την ετυμηγορία για το Telegram: «Τέλος - το απόλυτο αποκορύφωμα του μήνα! Ενώ τα διοικητικά δικαστήρια έχουν μπλοκάρει μέχρι στιγμής και έχουμε χάσει εκεί με τα ίδια επιχειρήματα μέχρι στιγμής, ένα οικογενειακό δικαστήριο (που βρίσκεται ακόμη στη Βαϊμάρη) εκδίδει μια σωστή και πολύ καθυστερημένη απόφαση - αυτή η απόφαση θα είναι η βάση για όλες τις άλλες δίκες. Μείνετε συντονισμένοι και συνεχίστε να παλεύετε » . ( @rechtsanwaeltin_beate_bahner , 10 Απριλίου 2021) Στις 8 Απριλίου 2021, το Οικογενειακό Δικαστήριο της Βαϊμάρης έκρινε σε επείγουσα διαδικασία ότι δύο σχολεία της Βαϊμάρης απαγορεύονται με άμεση ισχύ από την υποχρέωση των μαθητών να φορούν όλα τα είδη καλυμμάτων στόματος και μύτης (ειδικά ειδικές μάσκες όπως μάσκες FFP2), Διατήρηση ελάχιστων αποστάσεων AHA και / ή συμμετέχετε σε γρήγορες δοκιμές SARS-CoV-2. Ταυτόχρονα, το δικαστήριο έκρινε ότι η διδασκαλία στην τάξη πρέπει να διατηρηθεί (απόφαση πλήρους κειμένου, συμπεριλαμβανομένων τριών εκθέσεων εμπειρογνωμόνων).
Για πρώτη φορά, κατατέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία σε γερμανικό δικαστήριο σχετικά με την επιστημονική σημασία και αναγκαιότητα των προβλεπόμενων μέτρων κατά της κορώνας. Οι ειδικοί ήταν ο γιατρός υγιεινής καθηγητής Dr. med Ines Kappstein - δημοσίευσε επίσης τη μελέτη: Προστασία του στόματος και της μύτης στο κοινό: δεν υπάρχουν στοιχεία αποτελεσματικότητας - ψυχολόγος καθηγητής Ο Δρ Christof Kuhbandner και ο βιολόγος Καθ. Δρ rer. biol. Χμμ. Ο Ulrike Kämmerer ακούστηκε.
Οι δικαστικές διαδικασίες είναι οι λεγόμενες διαδικασίες προστασίας των παιδιών σύμφωνα με το άρθρο 1666, παράγραφοι 1 και 4 του γερμανικού αστικού κώδικα (BGB), την οποία είχε ξεκινήσει μια μητέρα για τους δύο γιους της σε ηλικία 14 και 8 ετών σε τοπικό δικαστήριο - αναζήτηση οικογένειας . Είχε υποστηρίξει ότι τα παιδιά της θα υποστούν σωματική, ψυχολογική και εκπαιδευτική βλάβη χωρίς κανένα όφελος για τα παιδιά ή τρίτους. Θα παραβίαζε επίσης πολλά δικαιώματα των παιδιών και των γονέων τους σύμφωνα με το νόμο, το σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις.
Η διαδικασία σύμφωνα με το § 1666 BGB μπορεί να κινήσει αυτεπαγγέλτως, είτε μετά από πρόταση οποιουδήποτε ατόμου είτε χωρίς τέτοιο πρόσωπο, εάν το δικαστήριο κρίνει ότι η παρέμβαση είναι απαραίτητη για λόγους του καλύτερου συμφέροντος του παιδιού., § 1697a BGB.
Αφού εξέτασε την πραγματική και νομική κατάσταση και αξιολόγησε τις εκθέσεις, το Weimar Family Court κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα πλέον απαγορευμένα μέτρα αντιπροσωπεύουν έναν τρέχοντα κίνδυνο για την ψυχική, σωματική ή συναισθηματική ευημερία του παιδιού σε ένα. η παρέμβαση είναι λογικά πιθανό να προβλέψει σημαντική ζημία.
Ο δικαστής είπε: «Υπάρχει ένας τέτοιος κίνδυνος εδώ. Επειδή τα παιδιά δεν κινδυνεύουν μόνο από την ψυχική, σωματική και πνευματική τους ευημερία, αλλά επίσης σήμερα βλάπτονται επειδή πρέπει να φορούν μάσκες κατά τη διάρκεια των σχολικών ωρών και να διατηρούν την απόσταση μεταξύ τους και των άλλων. Αυτό παραβιάζει πολλά δικαιώματα των παιδιών και των γονέων τους σύμφωνα με το νόμο, το σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις. Αυτό ισχύει ιδίως για το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και στη φυσική ακεραιότητα του άρθρου 2 του βασικού νόμου, καθώς και στο δικαίωμα του άρθρου 6 του βασικού νόμου στην εκπαίδευση και τη φροντίδα. Γονείς (επίσης όσον αφορά τα μέτρα υγείας και "αντικείμενα" που φορούν τα παιδιά.)… "
Με την απόφασή του, ο δικαστής επιβεβαιώνει την εκτίμηση της μητέρας: «Τα παιδιά υποφέρουν σωματικές, ψυχολογικές και εκπαιδευτικές επιθέσεις και τα δικαιώματά τους παραβιάζονται, χωρίς κανένα όφελος για τα ίδια τα παιδιά ή για τρίτους. "
Σύμφωνα με την πεποίθηση του δικαστηρίου, οι διαχειριστές σχολείων, οι δάσκαλοι και άλλοι δεν μπορούσαν να επικαλεστούν τις κρατικές νομικές διατάξεις στις οποίες βασίζονται τα μέτρα, καθώς είναι αντισυνταγματικά και άρα άκυρα. Λόγος: Παραβιάζετε την αρχή της αναλογικότητας που βασίζεται στο κράτος δικαίου (άρθρα 20, 28 του βασικού νόμου).
«Σύμφωνα με αυτήν την αρχή, γνωστή και ως απαγόρευση υπερβολών, τα μέτρα που προβλέπονται για την επίτευξη ενός νόμιμου στόχου πρέπει να είναι κατάλληλα, απαραίτητα και αναλογικά με την στενότερη έννοια - δηλαδή, κατά την αξιολόγηση των οφελών και των μειονεκτημάτων που προκύπτουν από αυτήν. Μέτρα που δεν βασίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία, σε αντίθεση με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του IFSG, είναι ήδη ανεπαρκή για την επίτευξη του θεμελιωδώς νόμιμου στόχου που επιδιώκουν, δηλαδή την αποφυγή της υπερφόρτωσης του συστήματος υγείας ή τη μείωση του ποσοστού μόλυνσης με τον ιό SARS-CoV-2. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, είναι δυσανάλογα με την αυστηρή έννοια, καθώς η σημαντική αναστάτωση / ζημία που προκαλούν δεν αντισταθμίζεται από οποιοδήποτε αισθητό όφελος για τα ίδια τα παιδιά ή για τρίτους ».είπε ο δικαστής.
Ορίζει: «Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι δεν είναι τα εμπλεκόμενα μέρη που πρέπει να δικαιολογήσουν την αντισυνταγματικότητα της παρέμβασης στα δικαιώματά τους, αλλά μάλλον το Ελεύθερο Κράτος της Θουριγγίας, το οποίο παραβιάζει τα δικαιώματα όσων εμπλέκονται στα δικαιώματά του. η οποία πρέπει να αποδείξει, με τα απαραίτητα επιστημονικά στοιχεία, ότι τα μέτρα που έχει καθορίσει είναι κατάλληλα για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων και ότι, εάν είναι απαραίτητο. είναι αναλογικά. Μέχρι στιγμής, αυτό δεν έχει συμβεί καθόλου. "
1. Το γεγονός ότι τα ίδια τα παιδιά και οι τρίτοι δεν επωφελούνται από τη χρήση μάσκας και τηρώντας τους κανόνες απόστασης
Για να πείσει το Δικαστήριο, ο ειδικός καθηγητής Ο Kappstein, αφού αξιολόγησε ολόκληρη την κατάσταση των διεθνών δεδομένων σχετικά με το θέμα των μασκών, δήλωσε ότι η αποτελεσματικότητα των μασκών για υγιείς ανθρώπους στο κοινό δεν έχει αποδειχθεί από επιστημονικά στοιχεία.
Στην απόφαση λέει: Ομοίως, η «προστασία έναντι τρίτων» και η «απαρατήρητη διαβίβαση», με την οποία η RKI αιτιολόγησε την «επανεκτίμηση» της, δεν υποστηρίζονται από επιστημονικά δεδομένα. Η αληθοφάνεια, οι μαθηματικές εκτιμήσεις και οι υποκειμενικές αξιολογήσεις στις συνεισφορές της γνώμης δεν μπορούν να αντικαταστήσουν κλινικές και επιδημιολογικές μελέτες με βάση τον πληθυσμό. Οι πειραματικές μελέτες σχετικά με την απόδοση των φίλτρων μάσκας και τις μαθηματικές εκτιμήσεις δεν είναι κατάλληλες για την απόδειξη της αποτελεσματικότητάς τους στην πραγματική ζωή. Οι διεθνείς υγειονομικές αρχές τάσσονται υπέρ της χρήσης μάσκας σε δημόσιους χώρους, αλλά επίσης λένε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία επιστημονικών μελετών επί του θέματος. Αντιθέτως, Όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά αποτελέσματα δείχνουν ότι οι μάσκες δεν επηρεάζουν τη διαδικασία μόλυνσης. Χωρίς εξαίρεση, όλες οι δημοσιεύσεις που αναφέρονται ως απόδειξη της αποτελεσματικότητας των μάσκες σε δημόσιους χώρους δεν υποστηρίζουν αυτό το συμπέρασμα. Αυτό ισχύει επίσης για τη λεγόμενη μελέτη Jena, όπως εξηγεί λεπτομερώς ο ειδικός στην έκθεση. Επειδή στη μελέτη της Jena - όπως η συντριπτική πλειοψηφία άλλων μελετών, μια καθαρά μαθηματική εκτίμηση ή μια μελέτη μοντελοποίησης που βασίζεται σε θεωρητικές παραδοχές χωρίς πραγματική παρακολούθηση επαφής με συγγραφείς στον τομέα της μακροοικονομικής χωρίς επιδημιολογική γνώση - παραμένει η πιο αποφασιστική.,
Οι μάσκες δεν είναι μόνο περιττές, είναι επίσης επικίνδυνες, είπε το δικαστήριο:«Όπως εξηγεί ο αναθεωρητής, κάθε μάσκα πρέπει να φορά σωστά για να είναι αποτελεσματική κατ 'αρχήν. Οι μάσκες μπορεί να αποτελέσουν κίνδυνο μόλυνσης εάν αγγιχτούν. Ωστόσο, από τη μία πλευρά, δεν φοριούνται σωστά από τον πληθυσμό και, από την άλλη πλευρά, πολύ συχνά αγγίζονται με τα χέρια τους. Μπορεί επίσης να φανεί σε πολιτικούς που μπορούν να προβληθούν στην τηλεόραση. Ο πληθυσμός δεν έμαθε πώς να χρησιμοποιεί σωστά τις μάσκες, δεν υπήρχε καμία εξήγηση για το πώς να πλένουν τα χέρια τους ενώ ταξιδεύουν ή πώς να απολυμάνουν αποτελεσματικά τα χέρια τους. Επίσης, δεν εξήγησε γιατί η υγιεινή των χεριών είναι σημαντική και πώς να προσέχετε να μην αγγίζετε τα μάτια, τη μύτη και το στόμα σας με τα χέρια σας. Ο πληθυσμός παρέμεινε σχεδόν μόνος με τις μάσκες. Ο κίνδυνος μόλυνσης δεν μειώνεται μόνο με τη χρήση της μάσκας, αλλά αυξάνεται με τον ακατάλληλο χειρισμό της μάσκας. Στην έκθεσή του, ο εμπειρογνώμονας το εξηγεί λεπτομερώς, καθώς και το γεγονός και για ποιους λόγους είναι «μη ρεαλιστικό» να επιτυγχάνεται η κατάλληλη χρήση των μασκών από τον πληθυσμό. "
Η ετυμηγορία λέει επίσης: «Η μετάδοση του SARS-CoV-2 μέσω« αερολυμάτων », δηλαδή μέσω του αέρα, είναι ιατρικά αβάσιμη και επιστημονικά αποδεδειγμένη. Αυτή είναι μια υπόθεση που χρονολογείται κυρίως από φυσικούς αερολύματος οι οποίοι, σύμφωνα με τον Εξεταστή, φυσικά δεν μπορούν να αξιολογήσουν τις ιατρικές σχέσεις με βάση τον τομέα εξειδίκευσής τους. Η θεωρία «αεροζόλ» είναι εξαιρετικά επιβλαβής για τη συνύπαρξη του ανθρώπου και σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να αισθάνονται ασφαλείς σε οποιοδήποτε εσωτερικό, και μερικοί φοβούνται ακόμη και να μολυνθούν από «αερολύματα» έξω από τα κτίρια. Με τη «απαρατήρητη» μετάδοση, η θεωρία «αεροζόλ» οδηγεί στο γεγονός ότι κάθε άνθρωπος κινδυνεύει από μόλυνση. "
Οι πολιτικές δηλώσεις άλλαξαν σε μάσκες, πρώτες μάσκες υφασμάτων το 2020 και μετά από τις αρχές του 2021, είτε χειρουργικές μάσκες είτε μάσκες FFP2, δεν έχουν ξεκάθαρη γραμμή. Αν και οι χειρουργικές μάσκες και οι μάσκες FFP είναι και οι δύο ιατρικές μάσκες, έχουν διαφορετικές λειτουργίες και επομένως δεν είναι εναλλάξιμες. Είτε οι πολιτικοί που έλαβαν αυτές τις αποφάσεις δεν κατάλαβαν οι ίδιοι ποιος τύπος μάσκας είναι βασικά κατάλληλος, ή δεν τους έχει σημασία, μόνο η συμβολική αξία της μάσκας. Από την άποψη του εμπειρογνώμονα, οι κρυφές αποφάσεις της πολιτικής είναι ακατανόητες και, τουλάχιστον, μπορούν να περιγραφούν ως αβάσιμες.
Ο κριτικός επισημαίνει επίσης ότι δεν υπάρχουν επιστημονικές μελέτες σχετικά με τη διατήρηση μιας απόστασης εκτός της ιατρικής περίθαλψης των ασθενών. Συνοπτικά, κατά τη γνώμη τους, μπορούν να θεσπιστούν μόνο οι ακόλουθοι κανόνες για να πείσουν το δικαστήριο:
1. Η διατήρηση μιας απόστασης περίπου 1,5 m (1 έως 2 m) κατά τη διάρκεια της επαφής πρόσωπο με πρόσωπο εάν οποιοδήποτε άτομο εμφανίζει συμπτώματα κρυολογήματος μπορεί να θεωρηθεί σοφό βήμα. Ωστόσο, από επιστημονικής απόψεως δεν είναι εγγυημένο, αλλά υπάρχουν μόνο αποδεικτικά στοιχεία ή μπορούν να περιγραφούν ως εύλογα ότι αυτό είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο για την προστασία από την επαφή με το παθογόνο από σταγονίδια αναπνευστικών εκκρίσεων εάν το άτομο επαφής εμφανίζει σημάδια κρυολογήματος. Η πλήρης απόσταση, από την άλλη πλευρά, δεν έχει νόημα να προστατευτείτε εάν ο υπεύθυνος έχει κρυολόγημα.
2. Διατηρήστε μια πλήρη απόσταση ή ακόμη και μια απόσταση περίπου 1,5 m (1 - 2 m) όταν κανένα από τα άτομα που παρουσιάζουν δεν εμφανίζουν σημάδια κρυολογήματος από επιστημονικά δεδομένα. Ως αποτέλεσμα, ωστόσο, η συνύπαρξη ανθρώπων και ιδιαίτερα η ανέμελη επαφή μεταξύ των παιδιών επηρεάζεται πολύ σοβαρά, χωρίς να είναι εμφανές κανένα όφελος όσον αφορά την προστασία έναντι λοιμώξεων.
3. Κλείστε τις επαφές, δηλαδή λιγότερο από 1,5 m (1 - 2 m), μεταξύ μαθητών ή μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών ή μεταξύ συναδέλφων εργασίας κ.λπ. Μην παρουσιάζετε κίνδυνο ακόμη και αν ένα από τα δύο άτομα επαφής εμφανίζει σημάδια κρυολογήματος, διότι η διάρκεια αυτών των επαφών στο σχολείο ή ακόμη και με ενήλικες κάπου στο κοινό είναι πολύ μικρή για τη μετάδοση σταγονιδίων. Αυτό αποδεικνύεται επίσης από μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε νοικοκυριά όπου, παρά τη στενή συνύπαρξη με πολλές επαφές με το δέρμα και τους βλεννογόνους, μόνο λίγα μέλη του νοικοκυριού αρρωσταίνουν από αναπνευστική λοίμωξη.
Το δικαστήριο ακολούθησε επίσης την εκτίμηση του καθηγητή Kappstein σχετικά με τα ποσοστά μετάδοσης για συμπτωματικά, προ-συμπτωματικά και ασυμπτωματικά άτομα. Αυτός γράφει :
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, οι προκαταρκτικές μεταδόσεις είναι δυνατές, αλλά δεν είναι αναπόφευκτες. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με αυτήν, είναι σημαντικά χαμηλότερες κατά την αξιολόγηση πραγματικών σεναρίων επαφής από ό, τι κατά τη χρήση μαθηματικών μοντέλων.
«Με βάση μια συστηματική ανασκόπηση με μετα-ανάλυση των μεταδόσεων κορώνας στα νοικοκυριά που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2020, συγκρίνει υψηλότερο ρυθμό μετάδοσης, αλλά εξακολουθεί να μην είναι υπερβολικό, σε περιπτώσεις συμπτωματικού δείκτη 18% με εξαιρετικά χαμηλή μετάδοση σε ασυμπτωματικές περιπτώσεις μόνο. 0,7%. Επομένως, η πιθανότητα ότι ένα ασυμπτωματικό, παλαιότερα γνωστό ως υγιές, μεταδίδει τον ιό δεν έχει νόημα. "
Συνοπτικά, το δικαστήριο είπε: «Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι μάσκες προσώπου διαφορετικών τύπων μπορούν να μειώσουν καθόλου ή ακόμη και σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης από SARS-CoV-2. Αυτή η δήλωση ισχύει για άτομα όλων των ηλικιακών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και εφήβων, καθώς και για ασυμπτωματικά, προ-συμπτωματικά και συμπτωματικά άτομα.
«Αντίθετα, είναι μάλλον πιθανό ότι η συχνότερη επαφή με πρόσωπο με πρόσωπο ενώ φοράτε μάσκες αυξάνει τον κίνδυνο να έρθει σε επαφή με το παθογόνο ή να το έρθει σε επαφή με άλλα άτομα. Για τον γενικό πληθυσμό, δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης, είτε δημόσια είτε ιδιωτικά, που θα μπορούσε να μειώσει τη χρήση μάσκας προσώπου (ή άλλων μέτρων). Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η τήρηση των κανόνων απόστασης μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης. Αυτό ισχύει για άτομα όλων των ηλικιακών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και των νέων. "
Ακόμα και μετά τις πολλές ανακαλύψεις του ειδικού καθηγητή Δρ. Σύμφωνα με τον Kuhbandner, υπάρχει«Δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υψηλής ποιότητας μέχρι σήμερα ότι η χρήση μάσκας προσώπου μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης. Σύμφωνα με τα ευρήματα του εμπειρογνώμονα, οι συστάσεις του RKI και της κατευθυντήριας γραμμής S3 των επαγγελματικών ενώσεων βασίζονται σε μελέτες παρατήρησης, εργαστηριακές δοκιμές στο εφέ φίλτρου και μελέτες μοντελοποίησης, οι οποίες παρέχουν μόνο επίπεδα αδύναμα και πολύ αδύνατα στοιχεία, επειδή, λόγω της υποκείμενης μεθοδολογίας , κανένα πραγματικό συμπέρασμα σχετικά με την επίδραση αυτών των μελετών δεν μπορεί να αποκλειστεί από τις μάσκες στην καθημερινή ζωή και στο σχολείο. Επιπλέον, τα αποτελέσματα μεμονωμένων μελετών είναι ετερογενή, και πιο πρόσφατες μελέτες παρατήρησης παρέχουν επίσης αντικρουόμενα αποτελέσματα. "
Ο δικαστής είπε: «Επιπλέον, ο βαθμός στον οποίο ο κίνδυνος μόλυνσης μπορεί να μειωθεί φορώντας μάσκα στα σχολεία είναι πολύ χαμηλός, καθώς οι λοιμώξεις εμφανίζονται πολύ σπάνια στα σχολεία, ακόμη και χωρίς μάσκα. Ως αποτέλεσμα, η απόλυτη μείωση του κινδύνου είναι τόσο χαμηλή που δεν μπορεί να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά μια πανδημία… Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα, ο επί του παρόντος υποτιθέμενος αυξανόμενος αριθμός μολύνσεων στα παιδιά οφείλεται στην πραγματικότητα στο ότι ο αριθμός των εξετάσεων στα παιδιά οι προηγούμενες εβδομάδες αυξήθηκαν απότομα. Δεδομένου ότι ο κίνδυνος μόλυνσης στα σχολεία είναι πολύ χαμηλός, ακόμη και με πιθανή αύξηση του ποσοστού μόλυνσης με τη νέα παραλλαγή του ιού B.1.1.7 εντός του εύρους που υποτίθεται στις μελέτες, η εξάπλωση του ιού στα σχολεία είναι δεν αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά. Αυτό το μικρό όφελος αντισταθμίζεται από πολλές πιθανές παρενέργειες που σχετίζονται με τη σωματική, ψυχολογική και κοινωνική ευημερία των παιδιών που πολλά παιδιά θα πρέπει να βιώσουν για να αποφύγουν μια μόλυνση. Ο εμπειρογνώμονας τους παρουσιάζει λεπτομερώς, μεταξύ άλλων, με τη βοήθεια του μητρώου των ανεπιθύμητων ενεργειών που δημοσιεύονται στο Pediatric Journal. "
2. Η ακατάλληλη δοκιμή PCR και ταχείες δοκιμές για τη μέτρηση της συχνότητας μόλυνσης
Όσον αφορά τη δοκιμή PCR, το δικαστήριο έγραψε: «Ήδη ο ειδικός καθηγητής Δρ. Med. Στην έκθεσή του, ο Kappstein υπογραμμίζει ότι μόνο το γενετικό υλικό μπορεί να ανιχνευθεί με τη δοκιμή PCR που χρησιμοποιείται, αλλά όχι εάν το RNA προέρχεται από ιούς ικανούς λοίμωξης και επομένως ικανός αναπαραγωγής (= ικανός αναπαραγωγής). "
Ο κριτικός καθηγητής Δρ rer. biol. Χμμ. Στην έκθεση εμπειρογνωμόνων του για τη μοριακή βιολογία, ο Kämmerer επιβεβαιώνει ότι μια δοκιμή PCR - ακόμη και αν εκτελεστεί σωστά - δεν μπορεί να υποδείξει εάν ένα άτομο έχει μολυνθεί με ενεργό παθογόνο ή όχι.
Επειδή το τεστ δεν μπορεί να κάνει διάκριση μεταξύ «νεκρού» υλικού, για παράδειγμα ένα εντελώς αβλαβές θραύσμα γονιδιώματος ως απομεινάρια του αγώνα του ανοσοποιητικού συστήματος ενάντια στο κρύο ή τη γρίπη (τέτοια θραύσματα γονιδιώματος μπορούν να βρεθούν αρκετούς μήνες μετά την «θεραπεία» του ανοσοποιητικού συστήματος) πρόβλημα) και το "ζωντανό" υλικό, δηλαδή έναν "φρέσκο" αναπαραγωγικό ιό.
Για παράδειγμα, η PCR χρησιμοποιείται επίσης στην εγκληματολογία για την αναπαραγωγή υπολειμματικού DNA από υπολείμματα μαλλιών ή άλλα ίχνη μέσω PCR έτσι ώστε να είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη γενετική προέλευση του (των) δράστη (ες) ("γενετικό δακτυλικό αποτύπωμα").
Ακόμα κι αν όλα γίνονται "σωστά" κατά την εκτέλεση της PCR, συμπεριλαμβανομένων όλων των προπαρασκευαστικών βημάτων (σχεδιασμός και εγκατάσταση PCR, δειγματοληψία, προετοιμασία και εκτέλεση της PCR) και η δοκιμή είναι θετική, δηλαδή: μια ακολουθία γονιδιώματος ανιχνεύει ποια, εάν είναι απαραίτητο, υπάρχει επίσης. σε έναν ή ακόμα και στον συγκεκριμένο ιό "Corona" (SARS-CoV-2), αυτό δεν σημαίνει με κανέναν τρόπο ότι το άτομο που έχει δοκιμαστεί θετικά έχει μολυνθεί με ένα αντιγραφόμενο SARS-CoV-2 και επομένως για άλλους μεταδοτικούς για άτομα = επικίνδυνος.
Αντίθετα, για τον προσδιορισμό μιας ενεργού λοίμωξης SARS-CoV-2, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται πρόσθετες διαγνωστικές μέθοδοι, όπως απομόνωση ιών ικανών να αντιγραφούν.
Εκτός από τη θεμελιώδη αδυναμία προσδιορισμού μιας μόλυνσης με τον ιό SARS-CoV-2 με τη δοκιμή PCR, τα αποτελέσματα μιας δοκιμής PCR εξαρτώνται επίσης από τις δηλώσεις του ειδικού καθηγητή Καθ. Ο Δρ. Ταμίας εξαρτάται από έναν αριθμό παραμέτρων που, αφενός, προκαλούν σημαντική αβεβαιότητα και, αφετέρου, μπορούν να χειραγωγηθούν με τέτοιο τρόπο ώστε να ληφθούν πολλά ή μερικά (προφανώς) θετικά αποτελέσματα.
Πρέπει να σημειωθούν δύο εντυπωσιακές πηγές σφάλματος.
Από τη μία πλευρά, αυτό περιλαμβάνει τον αριθμό των γονιδίων-στόχων που θα εξεταστούν. Αυτός ο αριθμός μειώθηκε διαδοχικά από τρεις σε έναν, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΠΟΥ.
Ο εμπειρογνώμονας υπολογίζει ότι η χρήση ενός γονιδίου στόχου που πρόκειται να ελεγχθεί σε μικτό πληθυσμό 100.000 δοκιμών με ένα άτομο που δεν έχει μολυνθεί, οδηγεί σε αποτέλεσμα 2.690 ατόμων που έχουν δοκιμαστεί ψευδώς θετικά λόγω του μέσου ποσοστού σφάλματος που προσδιορίστηκε κατά τη διάρκεια μιας άμεσης διεργαστηριακής σύγκρισης . Εάν χρησιμοποιήθηκαν 3 γονίδια στόχοι, θα υπήρχαν μόνο 10 ψευδώς θετικά.
Εάν οι 100.000 δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν επρόκειτο να πραγματοποιηθούν αντιπροσωπευτικές 100.000 πολιτών μιας πόλης / περιοχής εντός 7 ημερών, αυτή η μείωση των γονιδίων-στόχων που χρησιμοποιήθηκαν μόνο για την «καθημερινή επίπτωση» θα οδηγούσε σε διαφορά 10 ψευδώς θετικών έναντι 2690 ψευδώς θετικά και συνεπώς ανάλογα με τη σοβαρότητα των περιορισμών στην ελευθερία των πολιτών.
Εάν ο σωστός "αριθμός στόχος" τριών ή ακόμα καλύτερων (όπως στην Ταϊλάνδη, για παράδειγμα) είχε χρησιμοποιηθεί έως και 6 γονίδια για την ανάλυση PCR, θα είχε χρησιμοποιηθεί το θετικό ποσοστό δοκιμών και συνεπώς η "επίδραση 7 ημερών". σχεδόν εντελώς μηδενικό.
Από την άλλη πλευρά, μία από τις πηγές σφάλματος είναι η τιμή γνωστή ως ct, δηλαδή ο αριθμός των βημάτων ενίσχυσης / διπλασιασμού μέχρι τα οποία η δοκιμή σημειώνεται πάντα «θετική».
Ο εξεταστής επισημαίνει ότι, σύμφωνα με την ομόφωνη επιστημονική γνώμη, όλα τα "θετικά" αποτελέσματα που αναγνωρίζονται μόνο από έναν κύκλο 35 ετών δεν έχουν επιστημονική βάση (δηλαδή χωρίς αποδεικτικά στοιχεία). Στην περιοχή των ct 26-35, το τεστ μπορεί να εκτιμηθεί ως θετικό μόνο σε σύγκριση με την καλλιέργεια ιών. Η δοκιμή RT-qPCR για SARS-CoV-2, η οποία έχει εξαπλωθεί παγκοσμίως με τη βοήθεια του ΠΟΥ, έχει οριστεί σε 45 κύκλους χωρίς τιμή CT για "θετικό" (και μετά από όλες τις άλλες δοκιμές που βασίζονται σε αυτόν ως σχέδιο) ορίζουν .
Επιπλέον, κατά τη χρήση της δοκιμής RT-q-PCR, θα πρέπει να τηρείται το φυλλάδιο πληροφοριών του ΠΟΥ για τους χρήστες του IVD 2020/05 (Νο.12 των νομικών πληροφοριών του δικαστηρίου). Στη συνέχεια, εάν το αποτέλεσμα της δοκιμής δεν ταιριάζει με τα κλινικά αποτελέσματα του ατόμου που εξετάζεται, πρέπει να ληφθεί νέο δείγμα και να πραγματοποιηθεί νέα εξέταση και να γίνει διαφορική διάγνωση. μόνο τότε μπορεί να μετρηθεί ένα θετικό τεστ σύμφωνα με αυτές τις προδιαγραφές.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις της ειδικής έκθεσης, οι ταχείες δοκιμές αντιγόνων που χρησιμοποιούνται για τη δοκιμή μάζας δεν μπορούν να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη μολυσματικότητα, καθώς μόνο τα συστατικά πρωτεΐνης που δεν συνδέονται με έναν άθικτο και αναπαραγώγιμο ιό μπορούν να ανιχνευθούν μαζί τους.
Προκειμένου να καταστεί δυνατή η αξιολόγηση της μολυσματικότητας των δοκιμαζομένων, η αντίστοιχη θετική δοκιμή που πραγματοποιήθηκε (παρόμοια με το RT-qPCR) πρέπει να συγκριθεί μεμονωμένα με την καλλιέργεια ιών από το δείγμα δοκιμής, κάτι που δεν είναι δυνατό υπό συνθήκες εξαιρετικά μεταβλητές και μη επαληθεύσιμες δοκιμές συνθήκες.
Τέλος, ο ειδικός τονίζει ότι η χαμηλή ειδικότητα των εξετάσεων οδηγεί σε υψηλό ποσοστό ψευδών θετικών, τα οποία έχουν περιττές προσωπικές (καραντίνες) και κοινωνικές συνέπειες (για παράδειγμα κλειστά σχολεία, "επιδημικές αναφορές") έως ότου αποδειχθούν ψευδείς θετικά. Το αποτέλεσμα σφάλματος, δηλαδή ένας υψηλός αριθμός ψευδών θετικών, είναι ιδιαίτερα ισχυρός για τον έλεγχο αυτών που δεν έχουν συμπτώματα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η δοκιμή PCR που χρησιμοποιήθηκε, καθώς και οι ταχείες αντιγονικές δοκιμές, όπως αποδεικνύεται από τους ειδικούς, δεν είναι καταρχήν κατάλληλες για τον προσδιορισμό της μόλυνσης με τον ιό SARS-CoV-2. Επιπλέον, υπάρχουν οι πηγές σφαλμάτων που περιγράφονται και άλλες πηγές που αναφέρονται στην αναφορά με σοβαρά αποτελέσματα, έτσι ώστε ο επαρκής προσδιορισμός της διαδικασίας μόλυνσης με SARS-CoV-2 στη Θουριγγία (και σε όλες τις χώρες) να μην είναι καν υποτυπώδης.
Σε κάθε περίπτωση, ο όρος «αντίκτυπος» χρησιμοποιείται κατά λάθος από τους κρατικούς νομοθέτες. Επειδή το "περιστατικό" σημαίνει στην πραγματικότητα την εμφάνιση νέων ασθενειών σε μια καθορισμένη ομάδα ατόμων (που έχει δοκιμαστεί επανειλημμένα και ενδεχομένως ιατρικά) εντός καθορισμένης χρονικής περιόδου, βλ. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, οι απροσδιόριστες ομάδες ανθρώπων ελέγχονται για αόριστες χρονικές περιόδους, οπότε αυτό που αναφέρεται ως "επίπτωση" είναι απλώς ποσοστά ειδοποίησης.
3. Παραβίαση του δικαιώματος ενημέρωσης για αυτοδιάθεση μέσω ταχείας δοκιμής στα σχολεία
Το δικαίωμα ενημέρωσης για αυτοδιάθεση που αποτελεί μέρος του γενικού δικαιώματος της προσωπικότητας που ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του βασικού νόμου είναι το δικαίωμα του ατόμου να καθορίζει για τον εαυτό του γενικά την αποκάλυψη και τη χρήση των προσωπικών του δεδομένων. Αυτά τα προσωπικά δεδομένα περιλαμβάνουν επίσης ένα αποτέλεσμα δοκιμής. Είναι επίσης μια «ημερομηνία» προσωπικής υγείας κατά την έννοια του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων (GDPR), ο οποίος ουσιαστικά δεν ανήκει σε κανέναν.
Αυτή η παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων είναι επίσης αντισυνταγματική. Επειδή με τις συγκεκριμένες διαδικασίες δοκιμών στα σχολεία, φαίνεται αναπόφευκτο ότι πολλοί άλλοι άνθρωποι (συμμαθητές, δάσκαλοι, άλλοι γονείς) συνειδητοποιούν, για παράδειγμα, ένα «θετικό» αποτέλεσμα της δοκιμής.
Αυτό ισχύει επίσης ανάλογα εάν υπάρχουν παρόμοια εμπόδια δοκιμών για πρόσβαση σε αγορές ή πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Επιπλέον, μια πιθανή απαίτηση δοκιμών για μαθητές βάσει του κρατικού δικαίου δεν καλύπτεται ήδη από το νόμο περί προστασίας από μολύνσεις - αν και αυτό με τη σειρά του υπόκειται σε σημαντικούς συνταγματικούς προβληματισμούς.
Σύμφωνα με το άρθρο 28 IfSG, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να λάβουν τα απαραίτητα προστατευτικά μέτρα με τον τρόπο που καθορίζεται σε αυτό, εάν εντοπιστούν «άρρωστοι, ύποπτα νοσήματα, άτομα που είναι ύποπτα μετάδοσης ή άτομα που έχουν εξαλείψει την ασθένεια» . Σύμφωνα με το § 29 IfSG, αυτά ενδέχεται να υπόκεινται σε παρατήρηση και στη συνέχεια πρέπει να ανέχονται τις απαραίτητες έρευνες.
Στην απόφασή του της 2ας Μαρτίου 2021, κωδ .: 20 ΝΕ 21.353, το Διοικητικό Δικαστήριο της Βαυαρίας αρνήθηκε να θεωρήσει τους υπαλλήλους των γηροκομείων ως άρρωστους, ύποπτους ότι ήταν άρρωστοι ή αμέσως εγκατέλειψαν. Αυτό πρέπει επίσης να ισχύει για παιδιά σχολικής ηλικίας. Η ταξινόμηση ως ύποπτου ότι είναι μεταδοτική είναι επίσης άσκοπη.
Σύμφωνα με τη νομολογία του Ομοσπονδιακού Διοικητικού Δικαστηρίου, οποιοσδήποτε έχει έρθει σε επαφή με μολυσμένο άτομο με επαρκή βαθμό πιθανότητας είναι ύποπτος ότι είναι μεταδοτική κατά την έννοια του άρθρου 2 αριθ. 7 του IFSG. μια απλή απομακρυσμένη πιθανότητα δεν είναι αρκετή. Αυτό που χρειάζεται είναι ότι η υπόθεση ότι το προσβεβλημένο άτομο έχει καταπιεί παθογόνα είναι πιο πιθανό από το αντίστροφο. Ο μόνος αποφασιστικός παράγοντας για ύποπτη λοίμωξη είναι η πιθανότητα μιας προηγούμενης διαδικασίας λοίμωξης, βλ. Απόφαση της 22ας Μαρτίου 2012 - 3 C 16/11 - οριακός αριθμός 31 και επόμενα. Το BayVGH, op. Τίποτα άλλο δεν ισχύει για μαθητές.
4. Το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση και τη σχολική εκπαίδευση
Όσον αφορά το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση, ο δικαστής είπε: «Οι μαθητές δεν υπόκεινται μόνο στην υποχρεωτική εκπαίδευση που διέπεται από το κρατικό δίκαιο, αλλά έχουν επίσης νόμιμο δικαίωμα στην εκπαίδευση και τη σχολική εκπαίδευση.
« Αυτό προκύπτει επίσης από τα άρθρα 28 και 29 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, που είναι το εφαρμοστέο δίκαιο στη Γερμανία.
" Σύμφωνα με αυτό, όλα τα Συμβαλλόμενα Κράτη πρέπει όχι μόνο να καταστήσουν υποχρεωτικό και δωρεάν για το δημοτικό σχολείο, αλλά και να προωθήσουν την ανάπτυξη διαφόρων μορφών σχολείων γενικής και επαγγελματικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, να τα καταστήσουν διαθέσιμα και προσβάσιμα σε όλα τα παιδιά. (!) Και να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα όπως η εισαγωγή δωρεάν εκπαίδευσης και η παροχή οικονομικής υποστήριξης όταν χρειάζεται. Πρέπει να τηρούνται οι εκπαιδευτικοί στόχοι του άρθρου 29 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού. "
5. Αποτέλεσμα
Ο δικαστής συνόψισε την απόφασή του ως εξής:
«Ο περιορισμός των μαθητών να φορούν μάσκες και να διατηρούν την απόσταση μεταξύ τους και άλλους βλάπτει τα παιδιά σωματικά, ψυχολογικά, εκπαιδευτικά και στην ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη, με κάτι περισσότερο από ένα οριακό όφελος για τα ίδια τα παιδιά ή για τρίτους. Τα σχολεία δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση «πανδημία».
«Οι δοκιμές PCR και οι ταχείες δοκιμές που χρησιμοποιούνται είναι κατ 'αρχήν μόνες και δεν είναι καν αρχικά κατάλληλες για τον προσδιορισμό μιας« λοίμωξης »με τον ιό SARS-CoV-2. Σύμφωνα με τις εξηγήσεις της έκθεσης εμπειρογνωμόνων, αυτό προκύπτει ήδη από τους υπολογισμούς του Ινστιτούτου Robert Koch. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς RKI, ως ειδικός καθηγητής Ο Δρ. Kuhbandner εξηγεί ότι σε μαζικές εξετάσεις με γρήγορες δοκιμές, ανεξάρτητα από τα συμπτώματα, η πιθανότητα να μολυνθεί πραγματικά εάν επιτευχθεί θετικό αποτέλεσμα είναι μόνο 2% με συχνότητα 50 (ειδικότητα της δοκιμής 80%, ευαισθησία της δοκιμής 98% ). Αυτό θα σήμαινε: Για δύο πραγματικά θετικά αποτελέσματα ταχείας δοκιμής, θα υπήρχαν 98 ψευδώς θετικά αποτελέσματα ταχείας δοκιμής, τα οποία θα έπρεπε να επανεξεταστούν με δοκιμή PCR.
"Ένας (τακτικός) περιορισμός για μαζικές εξετάσεις χωρίς αιτία σε ασυμπτωματικά άτομα, δηλαδή σε καλή υγεία, για τους οποίους ήδη λείπει η ιατρική ένδειξη, δεν μπορεί να επιβληθεί επειδή είναι δυσανάλογο σε σχέση με το αποτέλεσμα που μπορεί να επιτευχθεί με αυτό . Ταυτόχρονα, η τακτική απαίτηση να κάνουν τεστ θέτει τα παιδιά υπό ψυχολογική πίεση, καθώς η ικανότητά τους να πάνε στο σχολείο δοκιμάζεται συνεχώς. "
Τέλος, ο δικαστής σημείωσε:
Με βάση έρευνες στην Αυστρία, όπου οι μάσκες δεν φοριούνται στα δημοτικά σχολεία, αλλά γίνονται γρήγορες δοκιμές τρεις φορές την εβδομάδα, σύμφωνα με τις εξηγήσεις του ειδικού καθηγητή. Δρ. Kuhbandner: «100.000 μαθητές του δημοτικού σχολείου θα πρέπει να υποστούν όλες τις παρενέργειες της χρήσης μάσκας για μια εβδομάδα για να αποφύγουν μόνο μία μόλυνση την εβδομάδα. Η περιγραφή αυτού του αποτελέσματος ως δυσανάλογη θα ήταν εντελώς ανεπαρκής περιγραφή. Αντιθέτως, δείχνει ότι ο κρατικός νομοθέτης που ρυθμίζει αυτόν τον τομέα έχει απομακρυνθεί από τα γεγονότα, τα οποία έχουν λάβει φαινομενικά ιστορικές αναλογίες. "
Ο Γερμανός δικηγόρος Reiner Fuellmich μας λέει για την απόφαση Weimar (10 Απριλίου 2021).
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ :
